Zgodnie z obietnicą, publikujemy artykuł o uroczystym otwarciu schroniska „Andreas Baude” który ukazał się w periodyku turystycznym „Der Wanderer im Riesengebirge” w listopadzie 1933 roku. ( Nr11). Artykuł dostępny jest w zasobach Cyfrowego Dolnego Śląska, także w transkrypcji na współczesny język niemiecki. Transkrypcję opracował Urlich Junker. Na język Polski tłumaczyła Edyta PawlakEdyflora
No i życzymy sobie i schronisku kolejnych 100 lat Miłej lektury:
Schronisko Andrzejówka w górach Wałbrzyskich zostało uroczyście otwarte 21.10.1933. Na uroczystość otwarcia przybyło bardzo wielu gości, w tym najwyższe władze i czołowe osobistości Wałbrzyskiego Związku Górskiego.
Procesja uczestników prowadzona przez kapelę muzyczną przeszła uroczyście od schroniska „Freudenschloßbaude” ( nieistniejące już schronisko w obrębie wyciągu „Gwarek”)do położonej wyżej Andrzejówki.
Tutaj główny architekt i kierownik budowy Kronke przekazał po krótkiej przemowie klucze przewodniczącemu Wałbrzyskiego Związku Górskiego i szefowi policji v. Hiddessen. Ten dziękując budowniczym, oddał schronisko w służbę rodzinnego kraju, ojczyzny, niemieckiego narodu i ludności wałbrzyskiej. Uroczystość wewnątrz budynku poprowadził prezydent policji v. Hiddessen swoim przemówieniem powitalnym. Określił ten budynek jako pierwsze dzieło Wałbrzyskiego Związku Górskiego. Ma służyć ludności przygranicznej, wpisując się w rządową działalność rozwojową, tworząc miejsca pracy i przyciągając turystów. Schronisko ma być zarządzane w duchu Nowych Niemiec: dobro wspólne przed osobistym zyskiem. Mówca wyraził szczególne słowa uznania dla Andreasa Bocka, aptekarza, który był prawdziwą duszą tego przedsięwzięcia, kierował się przez lata myślą o budowie tego schroniska, aż w końcu przystąpił do działania. Pisarz krajoznawczy Knoblich wygłosił przemówienie okolicznościowe, opisując krajobraz górski, jego historię i ludność. Następnie odbyła się długa seria przemówień gratulacyjnych. Na koniec głos zabrał duchowy ojciec schroniska, Andreas Bock, wyrażając swoje uczucia w związku z udanym zakończeniem prac. Schronisko znajduje się na wysokości 800 metrów n.p.m. na łące w Rybnicy Leśnej. Bezpośrednio za budynkiem wznosi się potężne wzgórze Waligóra. Na południowym stoku tego wzgórza księżna ( Daisy) von Pleß kiedyś wybudowała pałac myśliwski, który niestety został rozebrany po wojnie. Z resztek tej ruiny można podziwiać wspaniały widok na piękno i spokój świata. W samotnych wąwozach i dolinach szumią ciemne lasy i górskie potoki. Ruiny zamku Radosno i Rogowiec przypominają o minionych czasach. Andrzejówka położona jest w malowniczym otoczeniu gór, łatwo dostępna ze wszystkich stron. Z Dworca Głównego na Podgórzu ( Dittersbach)przez dolinę Reimsbachtal, równie krótką trasą z Sokołowska lub Mieroszowa można dotrzeć tu pięknym spacerem trwającym około ¾ godziny. Andrzejówka zyskała szczególny charakter dzięki drewnianym rzeźbom snycerza( Hansa) Brochenbergera. Jego wesołe krasnale i zwierzęta, ludzie w surowym stylu, a także wesołe i żywe grupy bajkowe stanowią najlepszą sztukę regionalną. Wałbrzyski Związek Górski dokonał także dobrego wyboru w przypadku gospodarza schroniska. Jest nim dobrze znany właściciel browaru z Hohen Mense( Orlica), Rübartsch. Rübartsche to stara rodzina browarników i właścicieli restauracji, którzy od 1611 roku działają w browarze miejskim w Reinerz. (obecnie Duszniki-Zdrój).
W okresie zimowym budynek przyciągnie wielu sportowców, ponieważ wokół są stoki narciarskie i tereny narciarskie. Twórcy i niezmordowanemu obrońcy projektu Andreasowi Bockowi z Wałbrzycha należy się tylko pochwała i uznanie, ponieważ ta budowa to dzieło czasów nadziei.